Miałeś przyjemność być już na Śnieżniku Kłodzkim? Na tym najwyższym szczycie położonym w paśmie Masywu Śnieżnika? A może dopiero masz zamiar się tam wybrać? Niezależnie czy widziałeś współczesny „młynek” czyli wieżę widokową która stanęła w 2022 roku na szczycie tejże góry czy już niebawem ją zobaczysz, to przed wyprawą zapraszam Cię do zgłębienia historii o tym co działo się na Śnieżniku ponad 100 lat temu.
Odkryj jaka była droga od pomysłu na wieżę widokową w tym miejscu do jej wybudowania w roku 1899r. To historia, która współcześnie wpływa na górski krajobraz nie tylko Masywu Śnieżnika ale także Gór Złotych. Tak Gór Złotych! Bo to właśnie tam stoi współczesna replika wieży widokowej Na Śnieżniku im. cesarza Wilhelma I z 1899 roku odwzorowana 1:1. Tutaj możesz poczytać o współczesnej Dalimilovej Rozhledni po czeskiej stronie Gór Rychlebskich. Ale wróćmy teraz do początków tej ciekawej historii, która rozegrała się na szczycie Śnieżnika kilkadziesiąt lat temu!
Co znajdziesz poniżej?
To wszystko dzięki Mariannie Orańskiej!
W 1838 roku Międzygórze stało się własnością Marianny Orańskiej. Dzięki jej wysiłkom powstały drogi łączące Międzygórze ze Stroniem Śląskim oraz Lądkiem-Zdrój. W 1858 roku w Międzygórzu zbudowano modrzewiowy dworek myśliwski, znany również jako letnia rezydencja Orańskiej. Podczas jej zarządzania Międzygórzem, przystąpiono także do zagospodarowania Wodospadu Wilczki i pobliskiego wąwozu. Wodospad został otoczony balustradami, zbudowano punkty widokowe połączone kamiennymi stopniami oraz mostek nad progiem wodospadu, z którego można podziwiać zarówno wąwóz, jak i wodę spadającą z hukiem do wielkiego kotła. W 1869 roku Marianna przejęła tereny na hali pod Śnieżnikiem, co zapoczątkowało nową historię u stóp Śnieżnika Kłodzkiego.
Od pomysłu do realizacji minęły lata!
Był rok 1882, kiedy to narodziła się pierwsza propozycja budowy tej niezwykłej konstrukcji. Jednak dwa lata później książę Albrecht Hohenzollern, syn Marianny Orańskiej, nie zgodził się na jej budowę. Serce jego matki przestało bić w 1883 roku, a Albrecht trwał przy swoim stanowisku. Minęło kilka lat, aż w 1887 roku Kłodzkie Towarzystwo Górskie ponownie podjęło inicjatywę budowy wieży. W 1888 roku, gdy umarł cesarz Wilhelm I, postanowiono, że przyszła wieża będzie pomnikiem ku jego czci. To przełamało opór Albrechta, który nie mógł odmówić budowy tak ważnego monumentu upamiętniającego cesarza i swojego krewnego. I tak, na szczycie Śnieżnika, w miejscu gdzie chmury spotykają się z ziemią, miała stanąć Wieża Widokowa Na Śnieżniku im. cesarza Wilhelma I.
Wieża widokowa na Śnieżniku im. cesarza Wilhelma I – projekt.
Wieżę na Śnieżniku zaprojektował wrocławski architekt i krytyk sztuki Felix Henry. Był również twórcą takich dzieł jak Nowa Synagoga w Opolu, wyjątkowy kryty most w Lądku-Zdroju oraz rezydencja przemysłowców Schoellerów, obecnie znana jako hotel Platinum Palace we Wrocławiu. Jego projekt wieży został zatwierdzony w 1893 roku, a już rok później zlecono jej budowę mistrzowi budowlanemu Emilowi Giesserowi z Kłodzka.
Wieżę na Śnieżniku budowano aż 4 lata!
Budowa wieży rozpoczęła się 6 kwietnia 1895 roku, a kamień węgielny położono 17 kwietnia. Prace trwały cztery lata, odbywając się wyłącznie w okresie letnim. Kamienie potrzebne do budowy były wydobywane z okolicznych gołoborzy, a woda czerpana była z pobliskich źródeł rzeki Morawy. Elementy architektoniczne z piaskowca sprowadzano z Polanicy-Zdroju. Budowa wieży zakończyła się w 1899 roku, a jej uroczyste otwarcie odbyło się 9 lipca z udziałem księcia Albrechta.
Jak wyglądała Wieża Widokowa Na Śnieżniku im. cesarza Wilhelma I
Wieża na Śnieżniku miała 33,5 metra wysokości i 6 kondygnacji. Składała się z dwóch cylindrycznych wież, z których każda miała platformy widokowe na wysokościach około 17 metra i 29 metra. Wejście prowadziło do większej wieży, gdzie znajdowała się pięciometrowa sala, nazwana Halą Pamięci Cesarza Wilhelma I. Sala o średnicy 8 metrów była oświetlana przez wąskie, łukowato zakończone okna. Wewnątrz umieszczono 1,23-metrowe popiersie cesarza oraz pamiątkową tablicę poświęconą budowniczym. Wieża była popularnym celem dla turystów odwiedzających Międzygórze, a wejście na nią było płatne – bilet wstępu kosztował 20 fenigów. Z historycznych zapisów wynika, że w 1906 roku odwiedziło ją 4200 osób.
Co stało się z wieżą po II wojnie światowej?
W 1948 roku przeprowadzono prace remontowe, aby zabezpieczyć opuszczoną wieżę. Przy tej okazji umieszczono kamienną tablicę upamiętniającą 75-lecie istnienia obiektu. Mimo problemów wieża pozostawała popularną atrakcją turystyczną, przyciągając liczne wycieczki. Jednak trudne warunki atmosferyczne na szczycie Śnieżnika oraz akty wandalizmu stopniowo pogarszały jej stan. W rezultacie zły stan techniczny wieży stał się pretekstem do jej zburzenia w 1973 roku. Wojskowi saperzy z Wrocławia, używając materiałów wybuchowych, wysadzili obiekt w powietrze. Mimo że uważano wieżę za mocno uszkodzoną, saperzy musieli użyć podwójnych ładunków wybuchowych, ponieważ pierwsza detonacja nie zadziałała. Wieża Widokowa Na Śnieżniku im. cesarza Wilhelma I zawaliła się 11 października 1973 roku o godzinie 14:01.
W 2022 roku na szczycie Śnieżnika Kłodzkiego stanęła nowa, świeżutka, nowoczesna i wizualnie nieco kontrowersyjna wieża widokowa. Zerknijcie na kolejny mój wpis i sami przekonajcie się czy warto ją zobaczyć z bliska:
Dodaj komentarz