Schronisko PTTK „Na Śnieżniku” im. Zbigniewa Fastnachta to górskie schronisko Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika, w województwie dolnośląskim. To świetne miejsce na odpoczynek w drodze na najwyższy szczyt tego pasma górskiego – Śnieżnik, który wznosi się na wysokość 1426 m n.p.m. ← zobacz naszą wyprawę na Śnieżnik z Kletna.
Schronisko na Śnieżniku
1213 m n.p.m.
Kletno
2:47 h
7 km
Jaskinia Niedźwiedzia
616 m
10
Schronisko położone jest na wysokości 1213 m n.p.m., na zachodnim stoku Śnieżnika, na przestronnej Hali pod Śnieżnikiem. Główna część budynku to tzw. szwajcarka, schronisko turystyczne z 1871 roku, ufundowane przez królewnę Mariannę Orańską. To jedno z najstarszych schronisk na terenie Polski!
Adres schroniska: Śnieżna 37, 57-514 Międzygórze. Strona www schroniska.
Co znajdziesz poniżej?
Trasa do Schroniska PTTK na Na Śnieżniku z Kletna do książeczki GOT
Niżej znajdziesz rozpisaną trasę z Kletna do Schroniska PTTK na Śnieżniku. Jeżeli prowadzisz książeczkę GOT skorzystaj z gotowej rozpiski. Jeżeli jeszcze nie zacząłeś swojej przygody z odznakami górskimi zapraszam Cię do przeczytania wpisu: Jak zacząć przygodę z Górską Odznaką Turystyczną.
Kletno – Jaskinia Niedźwiedzia | 2 |
Jaskinia Niedźwiedzia – Rozdroże pod Żmijowcem | 6 |
Rozdroże pod Żmijowcem – Hala pod Śnieżnikiem Schronisko | 2 |
SUMA PUNKTÓW GOT | 10 |
Historia budowy schroniska na Hali Szrenickiej
W 1806 roku na Hali pod Śnieżnikiem powstała zagroda pasterska nazwana „Szwajcarką”, ponieważ gospodarzem był Szwajcar. Była to duża farma mleczna, na której hodowano krowy i owce, a także wydzielono część dla wędrowców z bufetem. W 1838 roku Międzygórze zostało zakupione przez Mariannę Orańską. Dwa lata później, w 1840 roku, zaprosiła ona swojego ojca, króla Wilhelma, i razem 20 lipca zdobyli szczyt Śnieżnika. W 1869 roku Marianna Orańska przejęła tereny na Hali pod Śnieżnikiem i zleciła budowę nowego schroniska z powodu rosnącego zainteresowania turystów i wędrowców tym regionem.
Można powiedzieć, że to Marianna Orańska „odkryła” Międzygórze i jego okolice. Jej działalność dla regionu Masywu Śnieżnika jest nieoceniona. Nie dość, że zleciła budowę schodów i mostka prowadzącego na Wodospad Wilczki, to również na jej polecenie odnowiono źródła wody mineralnej w Lądku-Zdroju. Nawet nazwano na jej cześć jedno z nich „Mariannenbrunn” – Źródło Marianny.
Przedwojenne schronisko pod Śnieżnikiem
Śnieżnik zyskiwał coraz większą popularność, co w 1871 roku doprowadziło do budowy kolejnego obiektu pełniącego również funkcję gospody turystycznej. Początkowo oferował on 50 miejsc noclegowych oraz przestronną salę jadalną, co z pewnością było wielkim atutem. Ulepszenie dróg leśnych znacząco poprawiło dostępność szczytu, umożliwiając organizowanie również wycieczek powozami i saniami. Zimą schronisko cieszyło się ogromnym zainteresowaniem dzięki doskonałym warunkom śniegowym. Organizowano tutaj także kursy narciarskie, a jedną z ówczesnych atrakcji były zjazdy „rogatymi saniami” z hali aż do Międzygórza. W 1880 roku przy gospodzie otworzono stację meteorologiczną.
Co działo się ze schroniskiem po wojnie?
Po II wojnie światowej, aż do 1946 roku, obiekt pozostawał opuszczony. Zaniedbane budynki przejął „Orbis” i nazwał je Szwajcarką. W 1947 roku zarządzanie przejął Zarząd Schronisk Górskich Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Latem następnego roku schronisko zostało ponownie otwarte i nazwane „Na Śnieżniku”. Trzeba było odróżnić je od innego schroniska o tej samej nazwie „Szwajcarka” w Rudawach Janowickich. W latach osiemdziesiątych XX wieku, obiekt przeszedł gruntowną modernizację i remont. A to wszystko dzięki staraniom dzierżawcy Zbigniewa Fastnachta. Zarządzał on schroniskiem od 1982 do 2001 roku, Po jego śmierci, w uznaniu za jego zasługi, schronisko zostało nazwane jego imieniem. W 2001 roku uruchomiono elektrownię wodną, która zapewnia schronisku energię elektryczną.
Szlaki prowadzące ze Schroniska
Przy schronisku znajduje się największy w Masywie Śnieżnika węzeł szlaków turystycznych. Z pewnością znajdziesz tu „swój” kierunek wędrówki:
- Zielony – na Śnieżnik – 0:45 h, z powrotem 0:30 h
- Zielony – na przełęcz Jodłowską – 2:45 h
- Niebieski – do Międzylesia – 5 h
- Niebieski – na przełęcz Suchą – 3:30 h
- Czerwony – na Czarną Górę – 2 h – Główny Szlak Sudecki
- Czerwony – do Międzygórza – 1:30 h, z powrotem 2:30 h; dalej do schroniska na Iglicznej – 2:45 h, z powrotem 3:30 h – Główny Szlak Sudecki
- Żółty – do Jaskini Niedźwiedziej – 1 h; dalej do Stronia Śląskiego – 4 h
Zobacz inne wpisy dotyczące Masywu Śnieżnika i jego najwyższego szczytu ↓ Może zainteresuje Cię wieża widokowa jaka stała na szczycie Śnieżnika jeszcze w 1899 roku? Z pewnością obok historii tej współczesnej wieży, którą nazywają „młynkiem”, też nie przejdziesz obojętnie:
Dodaj komentarz